در این دنیا کسی یار کسی نیست ما تجربه کردیم کسی غمخوار کسی نیست
تنهایی آدمی را عوض می کند
از تو چیزی میسازد که هیچ وقت نبودی
گاه انقدر بی تفاوت مثل سنگ...
گاه انقدر حساس مثل شیبشه...
انقدر با خودت حرف میزنی...
که برای حرف زدن با دیگران لام تا کام دهانت باز نمیشود...
غذایت را سرد میخوری...
نهارها نصفه شب...
صبحانه را شام!
ساعت ها به یک اهنگ تکراری گوش میکنی و هیچ وقت اهنگ را حفظ نمیشوی...
شبها علامت سوال های فکرت را میشمری تا خوابت ببرد...
تنهایی از تد ادمی میسازد...
که دیگر شبیه ادم نیست...
?-†?êmê§ |